Avrupalıların Türklere Bakış Açısı 2

Floransa'da Türk bayrağı

Avrupalıların Türklere Bakış Açısı 1'de genel olarak bana sorulan sorulardan bahsetmiştim. Bu yazıda ise yaşadığım olaylardan bazılarını anlatacağım.

Atatürk: Couchsurfing ile evinde kaldığım bir Hollandalı'nın duvarında Atatürk'ün çok fazla bilinmeyen bir resmi asılıydı. Ona, resimdekinin kim olduğunu sorduğumda, bilmediğini, resmi babasının yıllar evvel astığını söylemişti. Resimdekinin Atatürk olduğunu söyledim ve hakkında bilgisi olup olmadığını sordum. İsmini ve nasıl biri olduğunu bildiğini ama resmini bilmediğini, kendisinin ulusunu kurtaran bir lider, çok iyi bir asker ve bir diktatör olarak bildiğini söylemişti.

Türk tarihi: Çok sevdiğim Sırp bir arkadaşım ile İspanya'nın Katalonya bölgesinde seviyeli bir siyasi muhabbete girişmiştik. Katalanların bağımsızlık isteklerinden, Dünya ve Orta Doğu'nun son durumuna, oradan da Osmanlı'ya döndü konu. Osmanlı hakkında bilgisinin fazla olduğunu farkettiğimde, nereden öğrendiğini sorduğum. Üniversitede bu konu ile alakalı seçmeli bir ders aldığını söylemişti.

Benzer olan yemeklerimizden, ortak kelimelerimize, oradan da Türk dizilerinin Sırbistan'da çok meşhur olmasına döndü muhabbet. Meğer herkes oturup Muhteşem Yüzyıl'ı izliyormuş Sırbistan'da. O sırada bana bu paragrafı yazmama sebep olan soruyu sordu. "Osmanlı tarihinde Sırbistan nasıl anlatılıyor?" Ona birkaç bilgi verdikten sonra, hoşgörü politikasından ve dini yaşama özgürlüğünden bahsettim. Aldığım cevabı ise hala arada düşünüyorum. "Sadece zenginler Hristiyan olarak kalabildi. Alınan vergi (cizye) o kadar yüksekti ki, çok az insan bunu ödeyebiliyordu. Kalanlar da ya Müslüman olmak, ya da başka yerlere taşınmak zorunda kaldılar.

Spor: Sıkı bir Galatasaray taraftarı olmam ve hayatımda ayak bastığım ilk AB ülkesinin İtalya olmasından dolayı, bu fırsatı değerlendirmek istedim. Acaba Fatih Terim bize anlatılan kadar tanınıyor muydu? Farklı şehirlerde 10-15 kişiye dilim döndüğü kadar, "sinyor Terim, grande Terim" diye haykırdım. Sadece Floransa'da bir restoranın sahibi Fatih Terim'i biliyordu. O da Napoli taraftarıydı. Kalan herkes, ne diyor bu adam diye yüzüme baktılar.

Güncel Türk sanatı, sanatçıları: Bordeaux'da evinde kaldığım Fransız bir kız ile film ve müzik hakkında konuşurken bildiğin Türk var mı diye sordum. Kimseyi bilmiyordu, isimleri saymam bile fayda etmemişti. Ancak Jullouville diye bir ufak Normandiya kasabasında katıldığım ev partisinde, davetli olan 10 insandan 5'i Türkiye'ye gelmiş, 2'si üniversitelerde okumak için uzun süre burada kalmıştı. Gecenin ilerleyen saatlerinde ise Tarkan'dan Kuzu Kuzu'yu açarak bana büyük bir sürpriz yaptılar. Evdeki herkes bir anda göbek atmaya başlaması da cabası... Paris'te çamaşırhanede tanıştığım bir Bosnalı ise, sıkı bir Ferzan Özpetek ve Nuri Bilge Ceylan hayranıydı.

Biber dolmasını afiyetle yiyen Avrupalılar

Kültürü aktarmamdan örnekler: Çalışma kampında herkes ülkelerine ait bir şarkıyı seslendirdiler. Ben ise "Manda Yuva Yapmış Söğüt Dalına" türkümüzü söyledim. Herkes tempo tuttu, benimle beraber oynayanlar oldu ve bittiğinde de büyük bir alkış tufanı koptu. Başka bir etkinlikte ise, onar kişilik takımlardan oluşan karma takımlara uzun eşek oynattım. Çabaları görmeye değerdi.

Türk mutfağı: Üç farklı yerde üç farklı insanın börek diye ağlamasına şahit oldum. Biri hatta tarifini istedi, İngilice'ye tercüme ettim. Evinde kaldığım Hollandalı bir öğrenci ise, benden geleneksel birşeyler getirmemi istedi, lokum götürdüm. Ağzının suları aka aka yedi lokumları. Evlerinde kaldığım insanların bazıları ise bizim yemeklerimizden yeme fırsatını da buldular. Tavuk sote, pilav ve biber dolmasını afiyetle yedi Avrupalılar.

Not: Eğer bilinçsiz olarak birini üzdüysem veya birine saygısızlık ettiysem lütfen haber verin. Yaşadığım başka olaylar olsa da, sadece bazılarını anlattım sizlere. Yazdıklarım sadece karşımdaki insanların bana aktardıklarıdır, karşılık olarak verdiğim cevaplar dahil değildir. Yazıda geçen bazı görüşler sadece tanıştığım insanların düşünceleridir, bir millete mal edilmesi yanlış olur.